Tuin wordt weiland wordt tuinderij – (bericht van de tuinders)
Geschreven door Nancy (een van de 3 tuinders)
Nu het echt gaat beginnen, de tuinderij op het weiland van De Groene Griffioen, is één van de eerste dingen waar we over moesten nadenken: waar komen de groentebedden? Je kunt niet zomaar een weiland omploegen en beginnen, je wil namelijk graspaden en afwateringskanalen houden, er moet ergens een plek komen voor een wandelkap (ook wel tunnelkas genoemd) en afspoelwater, de koeien moeten tegen worden gehouden met een hek etc. Ploegen is sowieso niet zo’n goed idee als je de bodem levend wil houden – en dat willen we. Het liefst maak je het mooi, een fijne plek om te zijn, èn handig, èn goed voor de planten èn voor de wormen onder de grond.
Tot onze vreugde en verbazing kwam Boy Griffioen met een plattegrond van de polder uit 1791. Wat bleek? Precies op de plek waar wij nu over de prei en boontjes lopen na te denken lág al een tuin. Namelijk de tuin van het landgoed van de familie Van Loon uit Amsterdam, waarschijnlijk zo’n mooi oud Vecht-buiten, maar daar zijn helaas geen plaatjes van. Het zou natuurlijk te gek zijn om die plattegrond weer te gebruiken in de onze.
Dit is het enige wat we konden vinden:
Helaas blijkt dat de ontwerpeisen toen, toch een beetje anders waren dan die van ons nu. Het was niet een tuinderij om 200 monden mee te voeden, waarin efficient gewerkt moet worden, maar een lusthof, om in te slenteren op een warme zomerse dag. Vermoedelijk waren er tuinlieden in vaste dienst, die mooie vormen in de buxushagen knipten of rozenboompjes plantten langs de lange laan. Boy herinnert zich nog dat hij helemaal niet zó lang geleden de laatste kanaaltjes van die tuin heeft dichtgegooid, samen met zijn vader.
Toch vinden we het extra leuk dat die tuin hier lag. Dat we daardoor een beetje recht doen aan de historie van de plek. Daarom zaaien we een bloemenlint en planten we een rozenboompje, ter nagedachtenis aan de tuinlieden van toen.
Verder gaan we 11 grote groentevakken in het weiland uit laten frezen, zoals dat heet, en je zal zien dat een veld vol sla en uien óók zijn charme heeft.
Groet,
Jantien, Michel en Nancy