We springen alvast een gat in de lucht!

Het is inmiddels eind april 2021. De afgelopen maanden is er veel gebeurd, ook al zie je nog niet heel veel als je langs de groentepluktuin fietst. Ondertussen is er wel flink hard gewerkt, dus we springen ook een gat in de lucht!

Frezen
Begin maart gaat de loonwerker met z’n trekker dan eindelijk het land op om de velden te frezen. Natuurlijk, we wisten dat dit grasland hardnekkig was. Toch is het een kleine tegenvaller, dat na de eerste sessie frezen, er nog teveel grasjes doorheen te zien is. En we de loonwerker dus nog een dag extra moeten inhuren om nogmaals het land goed om te woelen.

Wandelkap
Een wandelkap is een light-versie van een tunnelkas, nodig om groenteplantjes tegen kou en wind te kunnen beschermen. Of om zaadjes te kunnen opkweken. Half maart besluiten we de wandelkap (een soort plastic tent met ijzeren buizen van 20 bij 6 meter) niet op het land, maar verderop achter op het erf van De Groene Griffioen te plaatsen. Na flinke research en gesprekken hebben we gekozen voor een nieuwe wandelkap (geen tweedehands), omdat dat de duurzaamste en meest betrouwbare keuze is. Hier kunnen we nog lang mee werken.
Wat blijkt het zwaarste werk voor de wandelkap-klus? De grond egaliseren, want eigenlijk was de grond nog te nat, daar valt niet mee te scheppen en schuiven! Met graafmachine en vereende krachten is het gelukt en het team tuinders+plukkers start met de opbouw van de wandelkap. Binnen enkele dagen is de klus geklaard. En binnen no time komt het plantgoed en zaaigoed, nu kunnen de tuinders hier alles opslaan. Bewakerspoes Saar heeft een nieuw stekkie gevonden.

Hagel
Inmiddels is het begin april, het moment dat de meeste tuinderijen starten met de eerste ronde zaaien en planten, meestal. De grond is er klaar voor, de plantjes en zaadjes stonden warm te wachten in hun kratten in de wandelkap….En dan is er hagel, vrieskou, veel wind en regen. Weet je nog, die paar dagen dat de zon zich af en toe dapper liet zien, maar snel weer verdreven werd door een hagelbui? Op het land is het door de snijdende wind dan extra koud. Ook op die dagen gaat het tuinderswerk gewoon door. Enkele klussen worden uitgesteld, maar voorzichtig kunnen de tuinders wel al de broccoli en prei planten. Het is spannend, zouden ze sterk genoeg zijn om tegen dit weer bestand te zijn?

Ik maak me oprecht wat zorgen, hoe moet dat nou? In deze week stel ik een keer de vraag aan Nancy: “Gaat het tuinders-werk morgen voor jullie en vrijwilligers wel door, met dit koude weer?” Je raadt het antwoord al: “Slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleding”.

Pipowagen
Vrienden op de Keverdijk schenken een oude pipowagen aan Vers aan de Vecht. Dit opslaghok op wielen is echt nodig, hier kunnen alle gereedschappen droog worden opgeslagen en zijn ze ook dichtbij de groentebedden. Nee, de spullen kunnen niet in de wandelkap, want die staat straks vol met onze tomaten, paprika’s en komkommers. De pipowagen heeft nog wel wat liefde nodig, dus klusteam-Pipo is al druk met nieuwe wielen en andere make-over plannen.

Dieren op de tuin
Niet alles loopt zoals je zou willen. Door regelgeving gedoe (waarover later meer) kunnen de varkens toch niet over komen om met hun neuzen nog wat velden extra om te woelen voordat de zaadjes en plantjes erin zouden komen. Wat was het fijn geweest om deze prachtige dieren nog even mee te laten werken op onze groentetuin…volgende keer lukt het hopelijk wel. Door de kleine en kwetsbare groenten, willen we nu verder eigenlijk geen dieren op de tuin zien. Geen kippen die alles omver scharrelen, geen honden die naar aardappels graven en geen vogels die zaadjes oppeuzelen. Tegen de honden en kippen: daarvoor moeten we de hekken dicht houden. En tegen de vogels: deze vogelverschrikkers doen al goede diensten (gemaakt door kinderen van plukkers):

Begroting rond?
Met 100 oogstdeelnemers (en een groeiende wachtlijst) zorgen we voor dekking van de kosten. De hoogte van bijdrage hebben we, na aardig wat calculaties door deze en gene, vastgesteld zo dat we dit jaar met het minimale toch kunnen starten. Gezamenlijk (dus de Vers-aan-de-Vechters, de tuinders en het team van De Groene Griffioen) besloten we dat we liever seizoen 2021 zouden beginnen met minimale kostendekking maar met maximale investering van energie en waarschijnlijk een hoop extra uren waar geen vergoeding tegenover zou staan. Het uurtarief is belachelijk laag voor de tuinders en alle kartrekkers en het bestuur van Vers aan de Vecht werken nog vrijwillig, om maar niet te spreken over de steun en uren die het team van De Groene Griffioen erin stopt om dit opstart jaar te laten slagen. Vooral het opstarten kost veel tijd, dingen moeten aangeschaft worden, uitgezocht en aangelegd. We gaan er van uit dat straks alles veel makkelijker loopt, waardoor het volgend jaar met minder uren af kan. Dus is de begroting helemaal rond? Nee, er is nog een gat waarvoor we nog steeds op zoek zijn naar steun. Er lopen gesprekken met fondsen en met de gemeente Weesp en Amsterdam, maar tot nu toe nog geen succes.

Water water water
In de planning staat een waterpomp met beregeningssysteem. Zo kunnen we onze groenten en kruiden en aardbeiden van water voorzien wanneer nodig. Dat het nu al zo nodig zou blijken, had niemand voorzien. De klusgroep ‘beregeningssysteem’ wordt bijna gesmeekt: ‘kom eerder, want we moeten het nu gaan fixen, het is zo droog!’ De tuinders, plukkers en stagiaires lopen af en aan met emmers en gieters om alle plantjes wel nat te houden, wat een werk. En wat een opluchting als het bericht daar is dat de sproeiers werken!

Community
Elke woensdag en vrijdagochtend kunnen plukkers meewerken op de groentetuin, er is altijd wat te doen. Ik ben blij dat het allemaal buiten is, waardoor we minder last hebben van de corona-regels. Soms is er een grote klus en dan spreken we op zaterdag ook af want dan kunnen er uiteraard meer mensen mee doen. Op deze ochtenden leren plukkers de tuinders kennen, en elkaar. Tijdens het paadjes-stampen komen de leukste gesprekken op, blijkt de ene plukker micro-bioloog en de ander zit tussen banen in en heeft daarom veel tijd. 

De tuinders werken ook met stagiaires die zich steeds blijven melden, die graag willen leren over de opzet van een groentepluktuin. Het is zo mooi om te merken dat alle vrijwilligers en stagiaires met dezelfde motivatie komen, en elkaar nog meer inspireren. 

Naast het werk op de tuin, zijn er ook plukkers die vanuit een andere hoek steunen, zo is er een omgevingsadvocate in ons midden die ons veel helpt met de vergunningen. Er komt  iemand een werkloze waterkoker brengen, een kartrekker die meehelpt schrijven en Facebook bijhouden en een kartrekker die de email-boxen en het CRM systeem bijhoudt, en kartrekkers die afspraken maken met de gemeente voor een reguliere distributie van verse groenten aan de Voedselbank. Ik vergeet er vast nog een paar te noemen, maar al met al hebben we best een sterk ecosysteem opgezet.
Ik vind het ook echt bewonderenswaardig dat we nog steeds met 90 huishoudens bij elkaar zijn, terwijl we nog nooit met z’n allen fysiek samen konden komen. Alles moet digitaal, terwijl iedereen waarschijnlijk overloopt van het aantal nieuwsbrieven, Whatsapps en Zoom-sessies. Toch zetten we door, organiseren we weer een APV (Algemene Plukkers Vergadering via Zoom) en kijken we allemaal ontzettend uit naar de eerste oogstweken straks in mei waar we in kleine clubjes samen onze groenten gaan plukken. Nog zonder groots oogstfeest helaas…..maar we vieren (in kleine groepjes) dat we dit samen kunnen doen, dat we onze eigen groenten kunnen produceren en dus springen we een gat in de lucht!

Heb je vragen of tips? Stuur een mail naar info@versaandevecht.nl of een Whatsappje naar het Vers-aan-de-Vecht nummer 06-20671552