Een vreugdedansje als het regent

De beregening in het ochtendlicht

Bericht van de tuinders:
”Het is kurkdroog in Nederland. Dat kan niemand ontgaan zijn. En daar ondervinden wij ook de gevolgen van. We hebben het geluk dat de tuin zich naast de Vecht bevindt, die bovendien hoger is gelegen dan ons landje. Voor beregening pompen we water op uit de sloot, die in verbinding staat met de Vecht. Door het openen en sluiten van luiken kan het waterpeil in de polder geregeld worden. En dat is vooralsnog redelijk hoog.

Uiteindelijk wil je dat volwassen planten zich zoveel mogelijk zelf kunnen redden en via hun wortelstelsel voldoende vocht op kunnen nemen. Nu heeft onze bodem wat storende lagen. We zitten nog middenin het proces om meer lucht in de bodem te brengen en het watervasthoudend vermogen te vergroten. En dat betekent dat we de gewassen soms toch ‘n beetje moeten helpen. Al helemaal als er wekenlang geen druppel valt. Dus hebben we vorige week de hele tuin een flinke hoeveelheid water gegeven.

Dat is best een klus. We hebben vier sproeiers en een beperkt aantal slangen, waar we steeds de snelste, makkelijkste én goed afgestelde aansluiting mee proberen te maken. Het blijft een gesleep en een hele organisatie, om ervoor te zorgen dat alles op tijd voldoende water krijgt. Vorige week was de hele planning erop gebaseerd. Het is nog hartje zomer, maar wij zijn volop bezig met zaaien en planten voor het najaar. Juist de net gezaaide en geplante gewassen hebben vocht nodig. Dat betekent: snel ’n paar bedden inzaaien en beplanten voor de beregening daar naartoe opschuift. Vervolgens wieden op de plek die net beregend is, omdat je onkruid dan makkelijker uit de grond trekt. Best een puzzel, maar als die goed gelegd wordt, ook een fijn soort houvast.

We merken dat de groei van sommige groenten wel ’n beetje stagneert. Als de omstandigheden niet optimaal zijn gaan planten in overlevingsstand. Zo ook bij droogte. Ze laten hun bladeren slap hangen en sluiten de huidmondjes onderaan hun blad, zodat ze minder vocht kwijtraken aan de warme, droge lucht in de omgeving. Dat ziet er ‘n beetje treurig uit, maar is dus niet direct alarmerend. De weerbaarheid van de planten, gecombineerd met het beregenen, heeft er tot nu toe voor gezorgd dat er geen gewassen zijn gesneuveld.

Wij hebben pas echt een probleem als het peil van de Vecht onder de luiken terechtkomt en het waterpeil in de polder steeds lager komt te staan. Óf als we een verbod krijgen om te beregenen. Óf als de pomp het niet meer doet. Dat is allemaal (nog) niet het geval. Al viel de waterdruk maandag tegen en zat er wel heel veel troep rond de aanzuigbuis. Dat zorgde voor wat persoonlijke ‘droogtestress’, want weer een probleem om op te lossen. Maar hopelijk volstaat een goede schoonmaakbeurt. En verder blijven we hopen op regen! De verschillende weer-apps worden voortdurend gecheckt, de voorspellingen veranderen met het kwartier. Maar er lijkt toch echt wat aan te komen! We kunnen niet wachten op ’n beetje nattigheid! Of laat dat ‘beetje’ maar weg. Vallen er enkele millimeters, dan is het sneller verdampt dan de bodem het op kan nemen. Liever ’n paar goede, stevige buien!

Dus mocht je deze week ‘n keer flink nat regenen, denk dan maar aan ons en aan alle groenten op het land. Je doet vanzelf een vreugdedansje!”